Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Immo alio genere; Erit enim mecum, si tecum erit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Duo Reges: constructio interrete. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Eadem nunc mea adversum te oratio est. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. A mene tu? Scisse enim te quis coarguere possit? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quippe: habes enim a rhetoribus; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nihil ad rem!